Que é?
É unha técnica manual moi sutil que axuda ao corpo a restablecer os seus procesos naturais de equilibrio e curación.
A técnica de palpación e traballo do terapeuta é moi suave, isto permite axudar a liberar ao corpo as súas resistencias e bloqueos. Esta palpación pode realizarse en diferentes puntos do corpo (cráneo, sacro, pés, diafragma) desde a cal imos recibir os diferentes estados de tensión.
No interior do cráneo existe un ritmo respiratorio que consiste nunhas suaves pulsaciones de aproximadamente 6 a 12 ciclos por minuto, producido pola fluctuación do líquido céfalo raquídeo (L.C.R.). Este líquido circula pola membrana dural rodeando os ósos craneales, envolvendo ao cerebro, medula espinal e todos os nervios raquídeos, expandindose así por todo o organismo. O percorrido deste líquido vai desde o cráneo pola medula espinal ata o sacro e viceversa ata nuevamente chegar ao cráneo. É por esta razón pola que os ósos craneales e sacro teñen movemento propio permitindo un movemento de expansión e contracción, afectando a órganos e tecidos corporais. A falta de movilidad en certas áreas deste ritmo indica unha disfunción nesa zona.
A osteopatía actúa como un proceso de auto-regulación do paciente, o terapeuta vai estimular este proceso conectando co seu sistema, proporcionando os recursos necesarios para que o corpo supere todas as barreiras e obstáculos conseguindo o equilibrio e así a súa curación, é un traballo moi profundo onde moi a miúdo imos traballar coas emocións e actitudes persoais que poden ser producidas por experiencias traumáticas. Ata traumas físicos e emocionais do pasado están reflectidos nos nosos tecidos, que denominamos “nós enerxéticos”.
Osteopatía como arte
A osteopatía ademais dunha filosofía, unha ciencia, é unha arte, xa que é exercida por persoas para os homes, segundo as leis da natureza:
1ª O organismo tende sempre cara á normalidade, non se tratan enfermidades senón seres humanos na súa globalidade, imos á causa non ao efecto, o terapeuta suprime os obstáculos que impiden ao organismo volver á normalidade das súas funcións naturais.
2ª Trabállase en harmonía e coas propias forzas do paciente, utilízase a forza inherente e biodinámica do paciente que permite aos tecidos lesionados recobrar a súa normalidade, coa axuda do potencial terapeútico do líquido cefalorraquídeo.
3º A transmisión dun saber facer, non utilizamos a forza, dialogamos coas resistencias tisulares e procedemos a partir do momento en que recibimos o sinal en acordo coa fisioloxía do organismo. Os dedos son a prolongación das nosas intencións e da visualización.
En que consiste?
O profesional de osteopatía percibe as zonas do corpo onde a movilidade normal está limitada, polo que a enerxía non circula fluidamente por esa zona; as causas da limitación poden ser variadas, desde evidentes: como golpes, accidentes, operacións, fracturas,... a outras máis desapercibidas: problemas viscerales, microrroturas, infeccións... pero non só a nivel físico, os asuntos emocionais tamén deixan pegada a nivel corporal, todas as nosas experiencias grávanse no noso organismo como nun “disco duro” xerando bloqueos en diferentes niveis: fluídico, orgánico, tisular, emocional, energético, etc. Co acompañamiento do terapeuta todos estes bloqueos poden ser escoitados, integrados e sanados grazas á capacidade innata do organismo de auto-curarse, facilitando o equilibrio necesario para o encontro coa propia saúde da persoa.
Cada persoa ten a súa propia historia gravada no seu disco duro polo que o número de sesións oscila e é personalizada en cada caso, pero recoméndase entre 3-4 sesións para poder observar a evolución e a persoa poida facerse consciente do seu propio proceso.
A sesión dura entre 45-60 minutos, a persoa está vestida tumbada boca arriba na padiola nunha contorna segura e tranquila, o tratamento é a través do contacto manual delicado e respetuoso cunha actitude aberta, de escoita, sen xuízos.
Debido ao efecto da sesión, onde se removen toxinas, actúase sobre orgános e conéctase con emocións reprimidas; pódense dar certas reaccións corporais como resposta aos cambios profundos en todos os sistemas: sensación de cansazo e pesadez, somnolencia, perturbación emocional, ata agravación da sintomatología actual ou reaparición de malestares antigos. Estas percepcións desaparecen nun par de días dando lugar a unha sensación de benestar, polo que non hai que preocuparse, nin tomar medicamentos, o corpo está traballando para a súa autoregulación; para favorecer este proceso de autosanación recoméndase descansar un pouco máis, moderar actividade física, beber auga e evitar alcohol. Ao cabo dos días os cambios asentaranse dando paso a unha sensación de vitalidade e serenidade. Os cambios máis profundos adóitanse dar no tempo entre sesións e non directamente no momento da consulta.
